Van standbeelden en dolle honden
Door: Robbert
Blijf op de hoogte en volg Robbert
01 Augustus 2010 | Italië, Rome
Je bent in een klimaat als dit natuurlijk knettergek als je op het heetst van de dag over straat gaat lopen. Dat doet dan ook bijna niemand; "only mad dogs and Englishmen", zoals de Engelsen zelf terecht zeggen. maar wat moet je in de tussentijd? Een terrasje lijkt een prima plan, maar zelfs in de schaduw is alcohol bij dit soort temperaturen een heel slecht plan. We zijn aangewezen op cultuur, en gelukkig is daar in Rome best heel veel van.
De Capitolijnse Musea zijn een beetje een ondergeschoven kindje. De collectie is lang niet zo spectaculair als die van, zeg, het Vaticaan. Daar staat wel tegenover dat er geen rijen zijn - in veel zalen ben je zelfs de enige bezoeker. Bovendien is het er plezierig koel, en is de collectie stiekem toch wel heel erg de moeite waard. Veel standbeelden stonden ooit in ter illustratie in mijn schoolboeken, dat zegt toch wel iets. Als een klassiek museum (en de opzet van de Capitolijnse Musea is ronduit conservatief te noemen) een feest der herkenning genoemd mag worden, is het dit museum wel.
Het is misschien een voordeel dat zowel Tijmen als ik een klassieke achtergrond hebben, maar toch: dit zouden meer mensen moeten doen. Een stukje rust en verkoeling om de warmte van de middag te overleven is gewoon heel fijn. En omdat dit Italië is, is er ook gezorgd voor een betaalbaar cafetaria op precies het juiste moment, inclusief enorm dakterras met een fantastisch uitzicht.
En na al dat culturele geweld hebben we dat terrasje in de zon straks ook wel verdiend.
De Capitolijnse Musea zijn een beetje een ondergeschoven kindje. De collectie is lang niet zo spectaculair als die van, zeg, het Vaticaan. Daar staat wel tegenover dat er geen rijen zijn - in veel zalen ben je zelfs de enige bezoeker. Bovendien is het er plezierig koel, en is de collectie stiekem toch wel heel erg de moeite waard. Veel standbeelden stonden ooit in ter illustratie in mijn schoolboeken, dat zegt toch wel iets. Als een klassiek museum (en de opzet van de Capitolijnse Musea is ronduit conservatief te noemen) een feest der herkenning genoemd mag worden, is het dit museum wel.
Het is misschien een voordeel dat zowel Tijmen als ik een klassieke achtergrond hebben, maar toch: dit zouden meer mensen moeten doen. Een stukje rust en verkoeling om de warmte van de middag te overleven is gewoon heel fijn. En omdat dit Italië is, is er ook gezorgd voor een betaalbaar cafetaria op precies het juiste moment, inclusief enorm dakterras met een fantastisch uitzicht.
En na al dat culturele geweld hebben we dat terrasje in de zon straks ook wel verdiend.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
