"Don't mention the war...!"
Door: Robbert
Blijf op de hoogte en volg Robbert
02 Augustus 2010 | Vaticaanstad, Vatican City
Er zijn maar weinig zekerheden in het leven, maar hier is er toch eentje: er zijn op dit moment in het Duitse Regensburg zegge en schrijve nul katholieke jongeren. Die zitten namelijk allemaal hier in Rome.
Het was al eerder opgevallen dat er wel heel veel groepjes Duitse jongeren door de stad liepen, maar de ernst van de situatie werd pas duidelijk toen we de San Giovanni in Laterano wilden bezoeken. Die basiliek, ooit het hoofdkwartier van de Katholieke Kerk, is echt heel groot. Vanmorgen kon je er over de hoofden lopen, en al die hoofden hadden hoedjes op.
Diverse Duitse bisdommen hebben kennelijk groepen jongeren naar Rome gestuurd, deels onder priesterlijke begeleiding. Ze gedragen zich zoals alle andere pubers: baldadig, en niet opvallend vroom - al kan dat laatste ze wel vergeven worden, als de bijbehorende pfarrer ook vergeet in de kerk zijn hoed af te zetten, en er zelfs zijn telefoon opneemt.
De verschillende groepen zijn de herkennen aan hun diverse hoedjes, sjaaltjes en vlaggen. De delegatie uit Regensburg is enorm, en heel divers - van acht tot achtien, zo te zien. Tijmen vind het allemaal een beetje verwarrend; verder op het oog normale jongeren, die zich door de kerk van hot naar her laten slepen. Ik vind het vooral fasinerend.
De San Giovanni kregen Duitse hordes vol, het Vaticaan lukt zelfs hen niet. De Sint Pieter blijft in al zijn overdadige pracht vooral een lege ruimte. Die leegte is zo imposant dat ik er mijn hoed voor afneem.
Nu die Duitse priesters nog.
Het was al eerder opgevallen dat er wel heel veel groepjes Duitse jongeren door de stad liepen, maar de ernst van de situatie werd pas duidelijk toen we de San Giovanni in Laterano wilden bezoeken. Die basiliek, ooit het hoofdkwartier van de Katholieke Kerk, is echt heel groot. Vanmorgen kon je er over de hoofden lopen, en al die hoofden hadden hoedjes op.
Diverse Duitse bisdommen hebben kennelijk groepen jongeren naar Rome gestuurd, deels onder priesterlijke begeleiding. Ze gedragen zich zoals alle andere pubers: baldadig, en niet opvallend vroom - al kan dat laatste ze wel vergeven worden, als de bijbehorende pfarrer ook vergeet in de kerk zijn hoed af te zetten, en er zelfs zijn telefoon opneemt.
De verschillende groepen zijn de herkennen aan hun diverse hoedjes, sjaaltjes en vlaggen. De delegatie uit Regensburg is enorm, en heel divers - van acht tot achtien, zo te zien. Tijmen vind het allemaal een beetje verwarrend; verder op het oog normale jongeren, die zich door de kerk van hot naar her laten slepen. Ik vind het vooral fasinerend.
De San Giovanni kregen Duitse hordes vol, het Vaticaan lukt zelfs hen niet. De Sint Pieter blijft in al zijn overdadige pracht vooral een lege ruimte. Die leegte is zo imposant dat ik er mijn hoed voor afneem.
Nu die Duitse priesters nog.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
